കറുത്ത വഴികള്‍

വഴികള്‍ എന്നുമൊരു കീറാമുട്ടിയാണ്‌
പാടം മുറിച്ചു കടന്ന്‌ ഇടവഴിയിലെ ആദ്യത്തെ വീട്‌
വീട്ടിലേക്കുള്ള ഓരോ വഴിയും
പരിചിതമായ മണങ്ങളിലേക്ക്‌ സ്വദുകളിലേക്കുള്ള മടങ്ങിപോക്ക്‌
സ്വന്തം മരണത്തിണ്റ്റെ സത്യം ഉറക്കെ കൂവുന്ന
കടുകിണ്റ്റെ ശബ്ദമോ തൂവിച്ചൊരിയുന്ന പാലിണ്റ്റെ കരിഞ്ഞ മണമോ
ആറ്റുക്കള വഴിയുടെ ഓര്‍മ്മപ്പെടുത്തല്‍
മുഷിഞ്ഞ പാത്രങ്ങളും സംസാരിക്കുന്ന ചുവരുകളും വീട്ടമ്മയുടെ നിശ്വാസങ്ങളും
ഓരോ അടുക്കള വഴിയുടെയുംബാക്കി പത്രം.

പ്രണയ വഴികള്‍ക്ക്‌ റോസപ്പൂവിണ്റ്റെ മാര്‍ദ്ദവത്തെക്കാള്
‍കരമുള്ളിണ്റ്റെ കൊത്തി വലിക്കുന വേദന.
വിപ്ളവത്തിണ്റ്റെ വഴികള്‍ അക്ഷരങ്ങളിലൂടെയല്ലെന്ന്‌
വൈകി വന്ന വിവേകം.
മരണത്തിണ്റ്റെ വഴി പൊട്ടിച്ചിരിയുടെതാണെന്ന്‌
ഇടയ്ക്കൊക്കെ ഓര്‍മ്മിപ്പിക്കുന്നതവള്‍
പായുന്ന വാഹനത്തിണ്റ്റെ ഇരമ്പലിനപ്പുറം
ഈ കറുത്തു പുളഞ്ഞ വഴികള്‍ഒന്നുമെന്നോട്‌ പറയുന്നില്ല.
വരി വച്ച ഉറുമ്പുകളെ പോലെ നരച്ച കെട്ടിടങ്ങളുടെ
നീണ്ട നിരകളല്ലാതെ ഈ വഴികള്‍ ഒന്നും ബാക്കി വയ്ക്കുന്നില്ല.